موسیقی بی نهایت

موسیقی درمانی

موسیقی به دلیل جهانی بودن و تعلق نداشتن
به گروه خاصی می تواند کلیه سدهای فرهنگی 
و زبانی را رد کرده و برای انسان ها تجربه ای 
مشترک فراهم کند.

موسیقی واقعیتی سازمان یافته است.
رویدادی واقعی که در زمان اتفاق می‌افتد و 
توجه مخاطب را به خود جلب می کند.
جایی که کلمات به تنهایی توانایی رساندن 
مفهوم را ندارند موسیقی است که راه ارتباطی 
را می گشاید، مهم ترین جنبه ارتباطی موسیقی 
به وجه غیر کلامی آن است، موسیقی منعکس 
کننده محدوده وسیعی از عواطف انسانی است.

ساختار واقعی موسیقی پدیده ای را شکل 
می دهد که شنیده می شود و احساس می گردد.

رشته موسیقی درمانی یکی از شاخه های
علوم درمانی است که در آن از موسیقی 
و فعالیت های همراه با موسیقی به عنوان
ابزار درمانی استفاده می شود.

این روش از مدتها پیش مرسوم بوده و به شکل
علمی در دهه های اخیر مطرح شده و تحقیقات 
زیادی بر روی تاثیرات این شیوه انجام شده و 
در حال انجام است.
 

امروزه موسیقی درمانی به عنوان طب مکمل 
شناخته می شود (طب مکمل به معنی درمان 
بدونه داروهای شیمیایی است) زیرا استفاده از
موسیقی به انسان آرامش میبخشد، درگیریهای 
ذهنی و استرس های او را کاهش می دهد.
و این موسیقی است که انسان ها را در 
برقراری ارتباط و اتحاد با یک دیگر توانا 
می کند.

موسیقی درمانی  نوعی هنر درمانی است که از
موسیقی برای بهبود و سلامتی جسمی، روحی، 
روان شناختی و اجتماعی فرد استفاده می کند و 
شامل فعالیت های چون:

گوش دادن به موسیقی، آواز خواندن و 
نوازندگی می شود.

تاریخچه موسیقی درمانی 

این درمان بعد از جنگ جهانی اول و جنگ 
جهانی دوم در قرن بیستم به وجود آمد و از 
آنجایی شروع شد که نوازندگان آماتور و حرفه 
ای برای کمک به حال جانبازانی که دچار 
آسیب های روحی و جسمی شده بودند در
بیمارستان ها نوازندگی می کردند.
موسیقی در روند بهبود حال بیماران به قدری 
تاثیر داشت که باعث شد پزشکان و پرستاران 
خواستار استخدام نوازندگان شوند و شروع 
موسیقی درمانی رقم خورد.

موسیقی با قدرت تاثیر زیادی  که بر روی مغز 
دارد به همراه تنوع بسیار زیادی که امروزه در 
آن به وجود آمده است، توانایی درمان مشکلات 
جسمی، روحی از جمله افسردگی، اضطراب و 
فشار خون بالا تاثیر زیادی دارد.

موسیقی قرن هاست که به عنوان یک ابزار 
درمانی مورد استفاده قرار می گیرد و نشان 
داده شده است که روی بسیاری از مناطق مغز 
که با شناخت و احساسات سروکار دارد تاثیر 
به سزایی میگذارد.

تفاوت طب موسیقی با موسیقی درمانی این 
است که در طب موسیقی معمولا بیماران به 
موسیقی از پیش ضبط شده توسط پرسنل 
پزشکی گوش می دهند.
اما در موسیقی درمانی مراحل درمان توسط 
افراد آموزش دیده انجام میشود. در مراحل اولیه 
موسیقی به عنوان یک فرایند بین فردی که در
آن درمانگر از موسیقی و تمام جنبه های آن 
برای کمک به بهبودی و بازیابی و حفظ سلامت 
بیماران استفاده می کرده.

اهداف و برنامه های موسیقی درمانی 

فعالیت های موسیقی درمانی با توجه به 
ناراحتی و مشکل بیمار و همچنین هدف درمان 
متغیر است و به آن بستگی دارد معمولا این 
نوع جلسات در گروه های کوچک و هماهنگ 
برگذار می شود و وقتی مراجع کننده و
درمانگر در ارتباط متقابل و فعال قرار 
میگیرند آرامشی او را فرا می گیرد 
که به تدریج تمایل او را در شرکت و همراهی 
گروهی افزایش می دهد البته این جلسات برای 
تقویت و ایجاد مهارتهای غیر موزیکال هستند 
و بیشترین تمرکز بر روی هدف های درمانی 
است.

از فعالیت های این نوع درمان هم میشود به:
 

خواندن، نواختن، ساختن آهنگ و بحث و گفتگو 
در پیرامون موسیقی اشاره کرد.

روش های موسیقی درمانی

روش فعال: نواختن، خواندن و حرکات موزون 
پیرامون موسیقی در این روش واکنش های 
مختلف عاطفی ، ذهنی حسی و حرکتی تحریک 
و برانگیخته می شود.

روش غیر فعال: شنیدن موسیقی
در این روش واکنش های عاطفی و ذهنی
تحت تاثیر مستقیم قرار دارد و مثلا گوش دادن 
به موسیقی آرامش بخش رویدادی واقعی را به 
وجود می آورد که در زمان اتفاق می افتد و 
توجه کامل فرد را به طور لحظه ای می طلبد.

در موسیقی خصوصیت ذاتی معینی وجود دارد
که موجب طلب ، اجازه ، تحریک و برانگیختن
رفتار های خاصی می شود.
 

نظم و ساختار زنده موسیقی مخصوصا در ریتم
در درک شخصی از جهان هستی کمک
بسیاری می کند. چون موسیقی دارای خاصیتی 
مثبت و لذت بخش است و به خاطر نیروی 
ارتباطی که در افراد ایجاد می کند، انگیزشهایی 
را هم به وجود می آورد که در درک بیشتر و 
برقراری ارتباط موثر است.

تکنینک های موسیقی درمانی

1. شنیدن موسیقی به طورغیر فعال:

تاثیر این روش بیشتر روی کوتاه کردن مدت 
درمان و استفاده از داروهاست که می توان به
کاهش درد، اضطراب و استرس های بیماری 
و همچنین استفاده کمتر از داروهای بی حسی 
و کاهش عوارض جانبی داروها نیز اشاره
کرد.

2. مشاوره موسیقی:
در این روش از موسیقی برای یادآوری 
خاطرات بیماران به منظور بحث و گفتگوی 
مثبت ، آرامش و امیدواری بخشیدن استفاده 
می شود.
هدف اصلی این روش کاهش استرس های ناشی 
از بیماری و جراحی در بیماران است که با 
پخش کردن موسیقی و ایجاد محیط آرامش بخش 
می توان این ترس ها را در هم شکست.

3. رشد با موسیقی :
در این روش موسیقی به عنوان تقویت کننده 
استفاده می شود و به تقویت رفتارهای خاص و 
یادگیری کمک می کند.

هدف این روش افزایش یادگیری و توانبخشی 
بیماران و جلوگیری از عقب افتادگی های 
رشدی است.